Ya pasó una semana ocupada y divertida.

Hola todos.

Aqui vienen las fotos de una semana divertida y memorable.  Están en dos albumes aquí a la isquierda bajo los nombres "Campeonato de esquís" y "Campeonato de Fútbol, april 2011".

El martes 26. de april comenzo el Campeonato de Pato Donald que es el Campeonato Nacional de esquís de infantil y juvenil.  Estuvimos allí hasta el Viernes 29 y nos tocó mucha diverción  en differentes climas.

 

2011 Andrés og fótboltamót 002

Sabrina antes de competir en su pista.

2011 Andrés og fótboltamót 004

Sabrina bajando por su pista a toda velocidad.

Sa

2011 Andrés og fótboltamót 007

Daniel y Magnus en la montana.

2011 Andrés og fótboltamót 006

Daniel y Magnus listos para competir.

2011 Andrés og fótboltamót 016

Magnus esperando su turno de competir.

2011 Andrés og fótboltamót 018

Daniel esperando su turno.

2011 Andrés og fótboltamót 019

...Y el siguiente esquiador en la pista es.. Daniel Rosazza..

 

2011 Andrés og fótboltamót 020

En la premiación.  Daniel 4. lugar y Magnus 6. lugar de 38 chicos.  Recibieron aplausos e elogios, no solo de una mamá orgullosa.

Alguien podría preguntar porque hay tan pocas fotos de Sabrina comparado con las de Daniel y Magnús. Por dos razónes. Competían dos veces cada uno.  La primera competencia de Sabrina estaba en una pista dónde YO no me atreví a bajar y por tanto tampoco subí  hasta el inicio de la pista. La esperé abajo y saqué fotos en los últimos metros.  La segunda copetencia de Sabrina estaba a misma hora que la segunda de los chicos.  Yo tuve que seguir a los chicos por su edad, además que, todavía tengo capacidad de de bajar por su pista de ellos (es la categoría de 2. curso!!).  Todavía me falta prestarme fotos de otros papás.  Cuando las tenga les aumento al album.

La segunda competencia de la semana era de fútbol de los chicos.

   

2011 Andrés og fótboltamót 029

  

2011 Andrés og fótboltamót 031

Parte de equipo, felices después de un partido ganado.

2011 Andrés og fótboltamót 041

2011 Andrés og fótboltamót 040

Como ven hemos tenido una semana memorable. Más fotos en los albumes. 

Beso y abrazos para todos, de los Rosazza y asociados.


... QUE LO CUMPLAS FELIZ......

Hola Todos. 

Aquí fotos de nuestra cena en honor al cumpleanero.  Cantamos og e inflamos globos... Y claro que comimos la comida favorita de todos.  Aquí vienen las fotos.

034

 

037

 Más fotos en el albúm de sept y okt. 2010

Un beso grande.


NÝTT UPPHAF - UN NUEVO COMIENZO.

Komiði sæl og blessuð.

Eins og þeir hafa tekið eftir sem einhvern tíma fylgdust  þessari síðu þá hefur hún legið í dvala ansi lengi.  Hér voru fluttar fréttir af mér og mínum þegar við bjuggum erlendis.  Nú erum við flutt heim og samskiptamátin því breyttur.  Nú eru hinsvegar aðrir vinir og vandamenn erlendis sem óska eftir fréttum af okkur og því snúast málin hér með við.   Þessi færsla og kannski nokkrar aðrar verða sem sagt á spænsku.  Framhaldið ræðst af undirtektum.

Fuimos de campamento con los chicos la semana pasada.   Estuvimos 4 días en un Parque Nacional al noreste de Islandia.  Aquí hay unas fotos de los  chicos.

IMG_0322

 

IMG_0327

IMG_0318

IMG_0329

IMG_0332

IMG_0339

IMG_0344

IMG_0350

IMG_0354

IMG_0345

Espero que les guste.

Saludos a Todos.   Fjóla, Sabrina, Daniel y Magnús.


EYMD

kOMIÐI SÆL: 

Mig langar ad segja ykkur frá skrítinni upplifun minni  sl. laugardag. 

Ákvað, á laugardagsmorgun, ad fara á markaðinn og versla í matinn fyrir vikuna. 

 Tafðist vid eitt og annad smálegt heimavið m.a. við að laga til og fara út med ruslið, en ruslabíllinn rennir inn götunna á svipudum tíma dags, þriðjudaga, fimmtudaga og laugardaga.  Þar sem ég var að koma ruslapokunum fyrir á gagnstéttinn nálgast ungur drengur c.a. 7 ára, í gauðslitnum fötum og sótugur upp fyrir haus. Spyr mig hvort ég eigi brauð ad gefa honum.  Mér vafðist adeins tunga um tönn, því strákarnir mínir áttu eftir að borða morgunmat og til voru 2 lítil brauð.  Sá vandlætingar svipinn á Giovanni sem fannst ég helst til kaldranaleg vid barnið og ákvað í skyndi að mínir strákar gætu vel borðað jógúrt í morgunmat... eða múslí ... eða ávexti.  Fór inn náði í brauðin og lét barnið hafa þau med því skilyrði að hann og hundurinn hans létu ruslið mitt í friði.

 Var ekki kominn á markaðinn fyrr en um kl. 9.30 sem er helst til of Bolivia1seint. Þá  er nú aldeilis farið ad hitna í kolunum, í fleiri en einni merkingu þess orðs.  Troðfullt af fólki allstaðar, bædi kaupendum og seljendum sem bjóða voru sína og þenja raddböndin hver í kapp vid annann.  Bílar og mótorhjól sem liggja á flautunni, því engum liggur eins mikið á og manni sjálfum.  Ákvað að leggja bílnum adeins lengra í burtu en ég hefði þurft að gera til ad losna við allann hamaganginn og labba bara í rólegheitunum med tau(innkaupa)pokana mina undir hendinni.  Þegar ég var við að loka bílnum kemur til mín ungur madur, greinilega nokkuð seinfær, og spyr hvort hann "megi ekki passa fyrir mig bílinn".  Ég jánkaði því þó ég þættist vita ad það væri óþarfi og rölti minn vanalega hring á markaðnum. 

Fyrst að kaupa 3 kg. af kjúklingalærum, svo til konunnar sem selur grænmeti. Hjá henni var brjálað að gera en þar  sem hún veit að ég stel ekki fra henni lét hún mig hafa nokkrar plastpoka og eg tók ad velja grænmetið úr stóru hörpokunum hennar meðan að hún og madurinn hennar sinntu öðrum kúnnum.  Þar sem ég stóð og bograði yfir pokunum kemur til mín öldrud kona, örugglega 200 ára, lítill og hokinn.  Spyr mig med lágri rödd hvort ég sæi mér fært að borga fyrir hana 2 kg. af kartöflum.  Gat engan vegin neitað henni um Það. Gerði upp viðskiptin við grænmetishjónin og hélt af stað á næsta viðkomustað.  Var ekki kominn nokkra metra þegar grænmetismaðurinn kemur hlaupandi med  tómatana sem ég hafði gleymt. Bætti þeim í taupokann og hélt af stað til að bilnum til að skila af mér innkaupinum áður en ég færi til slátrarans.

Þegar seinfæri maðurinn sá mig rogast með innkaupinn haltraði hann á móti mér og hjálpadi mér með pokana síðast spölinn ad bílnum.  Settum pokana í bílinn og ég rölti mér svo yfir til slátrarans.  Þar var feit biðröð og ég var fegin ad hafa komid af mér pokunum. Í biðrödinni er hippt í mig.  Í þetta skipti eldri madur, blindur og einhentur. Spyr hvort ég eigi eitthvað aflögu fyrir sig.  Það átti ég því miður ekki, hafdi skilið alla smærri seðla eftir í bílnum, var bara með einn stórann sem ég vissi að slátrarinn gat alveg skipt fyrir mig.  Keypti kjöt og fór aftur að bílnum, setti í gang og lét seinfæra manninn hafa 5 pesoa pening (ca. 80 ísl. kr).  Hann horfdi á peninginn pússadi hann med erminni og sagdi svo: "Ég hef aldrei fengið svona stóran pening ádur".  Þakkaði fyrir sig med því ad henda sér út í umferðina, sem er ekkert grín og stoppa umferð á ystu akreininni svo að ég kæmist út úr stæðinu mínu. 

Það getur orðið skrýtin þessi daglega "dínamík" þar sem brauðstritið er meiraháttar áskorun fyrir mjög marga. Og þó að maður gæfi frá sér allt sitt, sæi ekki högg á vatni.

Áður en ég fór heim fór ég í stórmarkaðinn ad kaupa brauð og mjólk (úr kæli).  Þangað fer maður að kaupa amerískt drasl og okruverði í loftkældu rými. Og svo fær madur kvittun.


RIGNING.... RIGNING.

Komidi sael.

Get ekki med nokkru móti komid íslensku lyklabordi á tölvugarminn,  thetta verdur bara stutt, og sérstaklega fyrir vini og vandamenn.

Allt í gódu hjá okkur, en mig vantar nokkud mikid heima ad hafa ekki nettenginu, en svo er nú thad.  Búin ad selja húsid sem vid settum heilmikid í ad geta upp og komin í leiguhúsnaedi. 

Krakkarnir byrjud í skólanum eftir sumarfrí og allt ad komast í fastar skordur á ný.

Giovanni theysir um allar sveitir, á milli menoníta,  ásamt Daniel, belgískum kunningja sínum ad leita uppi gódar mjólkurkýr.  Sjálfur er hann álíka ljúfur í skapinu eins og Naut í flagi, og helst til of medvitadur um ad vid erum ad leggja allt undir fjárhagslega og ad hlutirnir bara VERDA ad ganga upp.

Hér er búid ad rigna sídan um helgina og allt á floti, thad thýdir ekkert ad fara úr í lokudum skóm thvi thad ad fara yfir götu thydir ad vada vatn amk. vel upp ad ökklum.  Betra ad fara í sandölum sem eru fljótir ad thorna.

Thór og Freyja fíla rigninguna í taeltur,  gardurinn ordin eitt moldarflag.  Búin ad loka thau inn í thvottahúsi til ad bjarga thví sem bjargad verdur af gardinum thar til haettir ad rigna, sem vonandi verdur um helgina.

Fékk thaer skemmtilegu fréttir fyrir helgina ad Íslendingum hér í Santa Cruz fjölgar um 100% á naestu mánudum.  Hingad er nefninlega ad flytjast 4 manna fjölskylda úr Kjósinni.  Frábaerar fréttir fyrir mig.  Meira um thetta seinna.

Bid ad heilsa.


"SLÆM FÆRÐ UM LAND ALLT"

Sæl og blessuð.

Mig langar að sýna ykkur mynd sem er svipuð þeim myndum sem birtast á forsíðum allra blaða hér í dag.  Þetta er vegurinn sem við fórum um fyrir 10 dögum síðan.  Þetta er sem sagt þjóðvegur EITT.  Frá  Santa Cruz til La Paz.  Alveg gullfalleg leið og gaman að keyra hérna um.

tapa

En svona lítur vegurinnn sem sagt út eftir rigningar helgarinnar.  Það er búið að loka veginum í 5 daga, fyrst var sagt í 3 daga.  Mitt verkvit segir mér að þetta verði tæplega lagað á þeim tíma svo vel sé. Myndi frekar giska á 3 til 5 mánuði.  Það er kannski þess vegna sem að svona nokkuð er árviss viðburður.

Mágkona mín og fjölskylda voru með þeim síðustu að komast yfir áður en veginum var endanlega lokað fyrir umferð. Það tók heilan auka ferðadag að komast þarna yfir.

Þetta hefur það í för með sér að í næstu viku verður grænmeti ófáanlegt eða mjög dýrt hér hjá mér og það sama gerist með ávexti og kjöt upp í fjöllum. 

Svo þið sjáið að það er ekki bara blindhríð, snjór og hálka sem gerir ferðalöngum lífið leitt.

Bið að heilsa.


KÆRI JÓLASVEINN...

Sæl öll sömul.

Nú sit ég hér internet kaffihúsi í La Paz.  Ákveðin í því henda hér inn einni færslu þar sem kraftaverkin gerast enn.  Ég gat nefninlega með fikti einu saman komið inn íslensku lyklaborði á tölvugripinn.

Ferðalagið frá Santa Cruz gekk prýðilega.  Fórum þetta á tveimur dögum og gistum í Cochabamba á leiðinni.  Og mikið var ég fegin seinni part fyrri Hæsti punktur.dagsins þegar við fórum að klífa fjallgarðinn  (fyrir þá sem ekki vita þá er Santa Cruz í 300 metra hæð en La Paz í 3600 metra hæð yfir sjávarmáli).  Þá sá maður hitamælinn í bílunum snarlækka á 2 tímum úr 34°C og niður í 14°C.  Þá hættu gallabuxurnar að límast við mann og hægt var að opna rúðuna og anda að sér köldu fjallalofti í þokunni.  Og allstaðar voru Tröll og Álfar í þokunni, amk. sáu Magnús og Daniel þá um hvert fótmál.   Álfarnir voru mun raunverulegri,  þeir voru nefninlega vissir um að háfjallaindíanarnir sem þeir höfðu ekki séð fyrr í návígi væru Álfar. Þ.e. lítið fólk með skotthúfu og  hefðbundnum  úrsaumuðum fötum í öllum regnbogans litum.  Þetta passaði allt saman.  Það er einhvern veginn ekki hægt að skemma svona ímyndunarafl, því eins og og einhver sagði, þá er góð saga alltaf góð, þó  svo að hún sé upp spuni.  Ég er ekki frá því að ferðalagið hafi hjálpað upp á jólaskapið.

Svo settust systkynin niður í fyrrakvöld og skrifuðu jólasveininum bréf og var Sabrína ritari.  Það er svohljóðandi:

Jólin  2008.

Kæri Jólasveinn.

Við, Magnús, Daniel og Sabrína Rosazza óskum þér gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.  Okkur langar líka að koma til þín óskalistanum okkar.

Ég Daniel óska mér: Fótbolta, Mathsboxbílakassa, bækur og bíl með sjálfstýringu.

Ég Magnús óska mér: Bát, hund og þyrlu allt með sjálfstýringu. Og Bók.

Ég Sabrína óska mér: Myscene dúkku, skauta FootinMouth, augnskugga Crying og föt.

Bestu kveðjur frá okkur öllum.   Sabrína, Magnús og Daniel.

P.D.  Vertu svo góður að gleyma ekki batterínum.

Kæri Jóli ....

Bara ansi gott bréf.  Reyndar fann jólasveinninn ekki allt þetta sjálfstýrða dót, auglýsingarnar á Disney Channel miða nefninlega ekki við innanlands markað. En hann mundi eftir batteríunum.

Stefnum á heimferð þann 27. des. Þór og Freyja eru nefninlega ein heima.  Trúlega verða þau búin að grafa upp allan garðinn þegar við komum heim, rök moldin er nefninlega ferskari en flísarnar.  Þeim er alveg sama um "elegansinn".

Þannig að við hér "hinum megin"  óskum öllum ættingjum og vinum nær og fjær gleðilegra jóla og farsæls komandi árs.

Bestu kveðjur frá okkur öllum.


PUNKTABLOGG.

Sæl og bless:

Ég  held að ég ræni hugtakinu "puntablogg" frá hugmyndasmiðnum sjálfum.  Ég veit að Sigurjón frændi fyrirgefur mér.

Fórum í bió um helgina. Fórum að sjá njósnara hennar hátignar 007. Það var mikið hlegið í salnum þó ekki væri þetta nú beint gamanmynd. Þannig er að "plottið" gerist að hluta til hér í þessu landi og fannst fólki ýmsar útfærslur fremur skondnar.  Flest var reyndar alveg prýðilega gert og t.d. voru einkennisbúningar bæði hers og lögreglu alveg "orginal".  Annað eins og t.d. hraðbraut í eyðimörkinni (meira að segja með máluðum akgreinum!!) og sími  á flugvelli út í einskinsmannslandi er því miður nokkuð langt frá raunveruleikanum.  Ég skemmti mér alveg prýðilega og það verður að segjast að þessi Bond er verulega flottur.  Túlkar náunga sem er alveg að tapa sér, hættur að sjá mun að réttu og röngu, búin að missa jarðtenginguna.  Gerir það vel.

Hér er búið að vera allt of heitt núna í amk. 3 vikur. Þetta að sjálfsögðu skv. minni skilgreiningu en líka margra annara.  Hitinn hefur varla farið niður fyrir 30C.  nema rétt yfir blánóttina. Yfir daginn hefur mælirinn verið nær 40C. Og svo þetta stafalogn þar sem ekki hreifist hár á höfði.  Ekki James Bond, annar svalur. Tilvonandi stórbóndinn er farinn að hafa áhyggjur af úrkomuleysi þar sem hrísgrjónin geta verið án alls nema vatns.  Vonandi rætist úr sem fyrst.  Grasið braggast samt prýðilega eins og sjá má. Það þarf meira að segja að fara að slá.

Jólastemmingin þetta árið er ekki alveg að gera sig. Hún einhvern vegin bráðnar burtu í hitanum.  Strákarnir skilja ekki alveg af hverju það eru engir "alvöru" jólasveinar hérna. Bara einhverjir sólbrunnir "gaurar"  með hvítt gerviskegg í hrópandi ósamræmi við húðlit og önnur sýnilega líkamshár.  Pálmatrén eru ekki hluti af jólastemmingunni, alveg sama þó þau séu skreytt með blikkandi (marglitumSick!!) jólaseríum. Við ætlum að keyra til La Paz  í kringum 20 des. og koma til baka 26. des.  Þá kemur Sabrína með okkur aftur til baka en hún er búin að vera hjá ömmu sinni í 2 vikur.    

Er að fá gest yfir helgina.  Það er hann Lucho sem er að koma úr Lucho, 12 ára, flottasti vinnumaðurinn.......þorpinu sínu og ætlar að skoða sig um í bænum. Hann er 12 ára hörkuduglegur strákur, sem er búin að  vera nánast ómissandi við bústörfin.  Hann býr hjá afa sínum og ömmu í sveitinni en mamma hans býr hér í bænum. Hún er matráðskona, 34 ára, einstæð með 6 börn á framfæri.  Skiljanlegt að Lucho búi hjá ömmu og afa. Og hérna er meira pláss en hjá mömmu hans.

Bless í bili.

P.S.  Getur einhver sagt mér af hverju myndin á titli þessarar vefsíðu hangir ekki inni nema bara nokkra daga. Hún dettur úr. Er hún kannski of ljót???

 


"ÞAÐ ER BANNAÐ AÐ DEYJA Á MINNI VAKT"

Þessa setningu lét ég stundum út úr mér við sjúklinga sem voru komnir á endastöð og voru meðvitaðir um það.  Uppskar oftar en ekki glott fyrir vikið og stundum hreinlega hlátarsköll.  Passaði mig þó á því að aðstandendur heyrðu ekki til því þeim er sjaldnast hlátur í huga á svona stundum, og þola illa, eðli málsins samkvæmt, svona ósvífnar athugasemdir.  Man eftir nokkrum einstaklingum sem ég komst í "alveg sérstakt samband við".  Slík sambönd gefa manni mikið hreint "húmaniskt".

Það er nú einu sinni svo að sé maður á kvöld- eða næturvakt á sjúkrastofnun og andlát ber að þá tekur maður á sig ákveðna ábyrð, ég tala nú ekki um ef um er að ræða einstakling sem ekki liggur á almennri deild og er ekki talinn í neinni sérstakri lífhættu.

Man eftir einu tilviki á Sahlgrenska.  26 ára gamall íþróttamaður sem hafði stuttu áður verið lagður inn með lágan mænuskaða (lömun fyrir neðan mitti, án áhrifa á hjarta eða lungu).  Fékk öndunarerfiðleika einn laugardagsmorgun og fór í hjartastopp áður en gjörgæslulæknarnir komu lafmóðir á staðinn.  Hann kom aldrei til.

Ég  hitti ekki manninn í lifanda lífi, kom á eftir gjörgæslulæknum um á deild, hafði verið að sinna öðrum erindum á bráðamóttunni .......EN hann dó að minni vakt. Hringdi í vakthafandi sérfræðing sem sagðist treysta mér fyrir þessu (enda ekkert bráðatilfelli úr því sem komið var!).  Þurfti svo að "rapportera" þetta á morgunfundi á mánudeginum og fékk yfir mig miljón spurningar þar sem ég gat fæstum svarað. Þarna fór að sjálfsögður af stað ákveðið ferli þar sem farið er yfir sjúkraskrá, lyfjalista og síðast en ekki síst krufning. Þegar niðurstöður lágu fyrir fékk ég svo bréf í innanhúspósti.  Maðurinn dó semsagt úr massívri lungnaembolíu en ekki hafði fundist undirliggandi blóðsjúkdómur eða annað  (fyrir utan lömunina, að sjálfsögðu) sem gæti hafað leyst slíkt úr læðingi.  Svona nokkuð gerist bara stundum, því miður.  Trúlega hefur engin verið fegnari en ég þegar niðurstaða var fengin í málið.

Við svona aðstæður tekur maður á sig ákveðna ábyrð,  sem NOTA BENE er ekki endilega það sama og að taka á sig sök, en  þó held ég að engum sem tekur sjálfan sig alvarlega í faginu detti í hug að vera með aumkunarverðar yfirlýsingar um að ...ég vissi ekki, ...ég þekkti ekki, ...ég kunni ekki, ...ég gat ekki, = ég ber ekki ábyrð á neinu.

AF HVERJU GETA HLUTIRNIR EKKI GENGIÐ SVONA Í PÓLITIKINNI LÍKA?  Helv. aumingar sem hvorki geta né vilja bera ábyrð á einu eða neinu.

Ég var "heppin" að einu leyti í ofanverðu máli.  Maðurinn átti enga ættinga sem kröfðust svara,  hann var einstæðingur, pólitískur flóttamaður frá Vestur-Afríku. Þannig var ekki "engin skíll sem krafiðst svara".

Íslenska ríkstjórnin er ekki svo "heppin" og vonandi fara menn að axla þá ábyrð sem þeir, eðli málsins samkvæmt, tóku til sín við stjórnarmyndun vorið 2007.

 

d_fallegt_gamalt_bor_og_rotin_rikisstjorn


UM ALLT OG EKKI NEITT.

Komiði sæl.

Bloggandinn hefur ekki svifið yfir vötnum hjá mér sl. daga.  Hef einhvernveginn ekkert til að skrifa um.  Hef líka verið einhvernvegin svo "kjaftstopp" yfir ástandinu þarna heima.  Á ekki orð yfir þessu frekar en margir aðrir og nenni einhvernveginn ekki að vera "kommentera" á þetta allt saman. Finnst það líka að vera að bera í bakkafullan lækinn (sbr. "Að bera eldivið út í skóg" eins og sagt hér) þar sem ég er nú ekki beint í hringiðu atburðarásarinnar.  Hef mikið verið á netinu á lesa bloggsíður spakra manna (og kvenna).  Þessar síður hafa oftar en ekki að geyma meiri upplýsingar um ástandið en fullnuma fjölmiðlar eins og t.d. mbl.is.   Þar á bæ virðast menn enn  þurfa að passa að styggja ekki flokksforystunna.  Langar að benda á frábæra bloggsíðu Hönnu Láru Einarsdóttur.  Kann henni miklar þakkir fyrir færslur hennar.  Í  þessu annars yndislega landi eru fréttir af valdníðslu og spillingu daglegt brauð en sl. daga hafa fréttirnar af Fróni slegið öllu við, og virðist ekkert lát á, því miður.  Fjóshaugurinn bara stækkar og stækkar.  Allir fjósamennirnir horfa á í algeru ráðaleysi og byrja ekki einu sinni að moka út.  Vita trúlega ekki hvar þeir eiga að byrja.  Þjóðin vill byrja í Seðlabankanum og hjá Fjármálaeftirlitinu en á skrílinn er nátturlega ekki hlustandi, sveiattan..   Skríllinn er allaveganna laus við mykjuna upp á herðar.   Jæja.... hafi maður ekkert gott að segja ætti maður kannski bara að....

Að öðru.  Krakkarnir búnir í skólanum og komin í sumarfrí fram í febrúar, hljómar sérkennilega ekki satt?  Sabrína fékk 3 viðurkenningar í skólalok, 1 fyrir meðaleinkun 64/70 og tvær fyrir góða ástundun aðra fyrir ensku og hina fyrir spænsku.  Mamma var hrikalega montin af henni. 

Sabrína fékk verðlaun í skólalok.

Gæðin á þessari mynd er ekkert æðisleg en læt hana samt fljóta með. Set hérna inn á lokum mynd sem tekin var í kvöld.  Titillinn: "Magnús í sturtu" Það er einhvernvegin þannig með Magnús að það er erfitt að leiða hann hjá sér jafnvel í hinu daglega amstri.

DSC00754

 Henti inn 2 myndaalbúmum í gær úr sveitinni undir nöfnunum San Lorenzo I og II.

Þetta er nú hálf snubbótt færsla um allt og ekki neitt en ég set þetta samt inn.

Bið að heilsa.


Næsta síða »

Um bloggið

Fjóla Björnsdóttir

Höfundur

Fjóla Björnsdóttir
Fjóla Björnsdóttir

Fjóla Björnsdóttir. Læknir. Búsett í Bólivíu. 

Mars 2024
S M Þ M F F L
          1 2
3 4 5 6 7 8 9
10 11 12 13 14 15 16
17 18 19 20 21 22 23
24 25 26 27 28 29 30
31            

Nýjustu myndir

  • 2011 Andrés og fótboltamót 040
  • 2011 Andrés og fótboltamót 041
  • 2011 Andrés og fótboltamót 031
  • 2011 Andrés og fótboltamót 029
  • 2011 Andrés og fótboltamót 020

Heimsóknir

Flettingar

  • Í dag (28.3.): 0
  • Sl. sólarhring:
  • Sl. viku: 2
  • Frá upphafi: 0

Annað

  • Innlit í dag: 0
  • Innlit sl. viku: 1
  • Gestir í dag: 0
  • IP-tölur í dag: 0

Uppfært á 3 mín. fresti.
Skýringar

Innskráning

Ath. Vinsamlegast kveikið á Javascript til að hefja innskráningu.

Hafðu samband